بررسی دز جذبی و محاسبه ریسک بروز سرطان ثانویه تیروئید در رادیوتراپی تمام مغز

مقدمه: پرتودرمانی، مهم ترین قسمت درمان تومورهای مغزی پس از جراحی می باشد. به دلیل این که سرطان تیروئید دومین بدخیمی ناشی از پرتودرمانی است، تعیین دز جذبی تیروئید و محاسبه ی خطر بروز سرطان ثانویه ی تیروئید از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی دز جذبی تیروئید و محاسبه ی خطر بروز سرطان ثانویه ی تیروئید در پرتودرمانی تمام مغز بود. روش ها: این مطالعه بر روی 50 بیمار کاندیدای پرتودرمانی تمام مغز با میانگین سنی زیر 30 سال در بیمارستان میلاد شهر اصفهان و با استفاده از شتاب دهنده ی oncor و با فوتون 6 مگاولت انجام شد. جهت تعیین دز رسیده به تیروئید، از دزیمتر thermoluminescence dosimeter (tld) استفاده گردید. سپس، به منظور محاسبه ی خطر بروز سرطان ثانویه ی تیروئید، از مدل تخمین خطر biological effected of ionizing radiation committee (beir vii) و کمیت پیشنهادی international commission on radiological protection (icrp) یعنی خطر نسبی اضافی (excess relative risk یا err) استفاده شد. یافته ها: میانگین دز جذبی تیروئید در زنان 611/0 ± 976/1 و در مردان 041/1 ± 213/2 سانتی گری به دست آمد. میانگین خطر بروز سرطان ثانویه ی تیروئید 3، 5، 10، 15 و 20 سال پس از پرتودرمانی تمام مغز در زنان به ترتیب برابر 614/1 ± 601/4، 595/0 ± 559/1، 063/0 ± 176/0، 018/0 ± 050/0 و 009/0 ± 022/0 و در مردان به ترتیب 721/1 ± 253/3، 516/0 ± 150/1، 066/0 ± 125/0، 019/0 ± 035/0 و 008/0 ± 016/0 به دست آمد. مقدار دز جذبی تیروئید ارتباطی با سن بیماران نداشت (743/0 = p). نتیجه گیری: میزان خطر بروز سرطان ثانویه ی تیروئید با جنسیت بیماران در ارتباط است و مقدار آن در زنان 4/1 برابر بیشتر از مردان می باشد. علاوه بر آن، با افزایش سن پس از تابش گیری میزان خطر بروز سرطان ثانویه ی تیروئید روند کاهشی در کل جمعیت، زنان و مردان دارد.